Por fin.

Por fin despois de mil pelis de terror descafeinado atopamos unha que nos puxo os pelos de punta. Dun tempo para aiquí e afeizoámonos ó canal Dark e vemos máis mortos que no telediario. Xa pensabamos que todo ía ser sanguento: "Inocentada sanguenta" ,"Campamento sanguento","Praia sanguenta"... Pero hoxe estabamos tan tranquilos zapeando entre House e O padriño II, cando petamos cunha titulada Reeker. Ó principio semella algo así como terror adolescente con cinco mozos perdidos no deserto ,pero case se nos atraganta a cea entre tanto tipo cortado polo medio coma se fosen salchichóns , tanta porta que se abre de golpe e tanta salsa de tomate. A cousa vai dun demonio que gasea á xente e pasaa por unha minipimer que ten enganchada no muñón. O peor destas cousas é que te solidarizas cos protagonistas e non das cambiado de canal coa preocupación , coma se puideses axudarlles . O que máis odio non son as visceras nin a casquería en xeral senon que poñan tanta música de violonchelo e tantos platillos nas escenas de tensión.
A partir de mañá desenganchámonos.