Desastre

Cando un convive con un can ten que asumir certas pequenas catástrofes cotidianas .

Jana ten feito moitas e moi diversas trasnadas. En Verin , cando era noviña rillou a esquina dun moble , lambeu e arañou unha parede , descuartizou un libro de poesía , comeu duas veces a correa de coiro , vomitou duas veces a correa de coiro , e mil cousas máis.
Se te esquecías a bolsa de basura antes de baixala ó contenedor , podíaas dar por feito que ó chegar estaría espallada por toda a casa. Nin que decir do que pasa se esqueces algo de comida ó seu alcance. Pero de todas as cousas que ten feito , a de hoxe , foi a que máis me doeu con moita diferencia.
Como nunca lle fixo moito aquel o doce , non lle din importancia a que quedara na mesa a tableta de turron Suchard. Cando cheguei á casa e a atopei tirada no medio do salón confirmouse que hoxe era un día horroroso. Xa viña eu comido do Banco cunha ración de pulpo no bandullo e pensándo únicamente no postre que me agardaba na casa , cando me atopei con ese fatídico panorama. A tableta xacía no chan inmobil , triste , e a medio comer. Confeso que eso foi o que máis me doeu. Se polo menos a rillara enteira aínda tiña un pase , pero deixala así a medias , co rica que estaba e co cariñosa que era , pareceume un sacrilexio.
Sinto que a foto sexa algo borrosa pero tremíame o pulso coa impresión.