Casualidades

A vida está chea de extranas casualidades que trenzan os nosos camiños con fios imaxinarios. Estes días de festa e exceso trouxeron duas ben curiosas relacionadas con obxetos perdidos e atopados de novo.
O domingo atopei tirado no chan dun aparcamento , no medio da oscuridade e xa algo pisado por os coches , un broche que duas horas antes perdera María. Pero a cousa non remata aiquí. Ó día seguinte , xa na noiteboa , ó pé da acera frente a nosa casa , vin tirado un tubiño deses brillo de labios e antes de collelo sinaleillo a María . Caéralle a ela unhas horas antes , cando Quique a trouxo á casa.
Algunhas cousas resístense a abandoar a nosa grata compaña.