viernes, 12 de septiembre de 2008

Pedra , papel , tixeira.


De un tempo a esta parte teño por costume descargar e escoitar uns podcasts que baixo dende a páxina do Times , máis que nada por ver de practicar algo o inglés. É unha serie que se chama : Only in New York , e son historias que como eles din , so poderían suceder en New York.
Sen ánimo de copiar formatos nin de facer competencia , dame magoa que a calidade das historias que suceden en Xinzo sexan cando menos semellante por non dicir mellores que ás da Gran Mazá. Semella que ,polo menos nese aspecto , a teoría de Carlo M Cipolla sobre a estupidez humana e o feito de que esta é unha constante universal, non se cumple nesta comarca , que na práctica resulta ser unha superpotencia .
Fai hoxe unha semana por por un exemplo diuse un caso de autoagresión co que moi ben podería encher un podcast de Only in Xinzo.
Resulta que un neno de tan so sete anos , fillo dunha protagonista involuntaria do noso blog en posts anteriores por unha tirada de dentes , fixo o venres pasado un curioso experimento . Lanzou ó aire unha pedra (vaite ti a saber de que tamaño ) e quedou debaixo pra ver como caía.
O resultado do experimento non plantexa as dúbidas do acelerador de partículas que tanto saiu na tele estes días, pero os resultados foron cando menos asombrosos: catorce puntos de sutura , afundimento de craneo e conmoción cerebral. Seica o oso frontal escachou en forma de mosaico...
Pero non sufrades que o neno xa está para outra. Non empezará no cole ata o Nadal e vai acabar coñecendo de memoria os pasillos do Hospital pero cando sexa grandiño e ande ás mozas poderá contar unha abraiante historia e dar fe cunha linda cicatriz.

O que eu vos diga : Only in Xinzo.

2 comentarios:

Anónimo dijo...

Ya ves, igualito igualito que Newton. Hay mucha ciencia en ese lugar. Bienvenido, y es que este blog tiene más vacaciones que un profe, jejej.

ferre dijo...

Si , magoa que as vacación sexan únicamente do blog e non tamén dos escritores...