martes, 23 de septiembre de 2008

House


Onte case sen pretendelo escoitei este curioso relato de boca dun hosteleiro limiano.

Veño de enterrar un cliente ...(inxeniosa metáfora). Sentino moito porque era o mellor que tiña. (nótase o gran corazón), Quedábase sempre ata as tres e as catro da mañá tomando cubatas (o que se di un tio sano).
Non somos nada (eso si), aínda onte estabamos a falar sobre a crisis económica e o problema da vivienda(o máis normal ás catro da mañá ) e dixome : "o panteón é a vivienda máis cara que hai por metro cuadrado , pero tamén é a máis barata . Non tes que pagar auga nin luz nin hipoteca e é onde máis tempo botas." (...)e unhas horas máis tarde ala foi.
A historia a falta de confirmación oficial non ten desperdicio. O pobre home cando viña de volta da esmorga , diulle un derrame cerebral no descansillo da escaleira e caiu , pero como ía cheo como un piollo pensaron que estaba inconsciente do golpe e enviáronno de volta pra casa. Pola mañá ó ver que non espertaba seica o médico tentou reanimalo con dous sopapos que non foron de gran axuda.

2 comentarios:

Anónimo dijo...

Menos mal que o panteón estaba en Xinzo ¿imaxinas canto costaría en Mónaco?.

Anónimo dijo...

joer...