Indicios

Meditei moito sobre se sería boa idea rescatar para este blog aquela vella historia do roubo e o polígrafo que nos tivera en vilo alá polo mes de xuño , e non estaba seguro de colgar este post porque naturalmente non houbo un final feliz. Semella claro que algunhas sementes son capaces de prender ata no formigón e a desconfianza é unha delas.
Un dos socios , o único que afirmara estar desperto ás oito da mañá do día de autos , foi formalmente acusado polos seus compañeiros. Esta vez non se cumpliu aquel dito de que a quen madruga Deus o axuda e máis lle valía quedar na cama vendo as reposición do coche fantástico como fai todo o mundo.
Ningunha proba e unha manchea de pequenos indicios situarono ó borde do abismo e cunha marca difícil de borrar.
En fin , que o pobre home , inocente ou non , non xestionou moi ben que se diga a situación , e cada paso que diu dende o día do roubo , foi interpretado polos compañeiros como unha proba da súa culpabilidade.
Por razóns profesionais tiven que escoitar ambas versións e xuntas dan para facer un catálogo de cousas a non facer despois dun roubo

1. Nunca , repito , nunca lle pidas a un amigo Garda Civíl , que se preste a facerche de coartada.
   
2. Tampouco saques antes de enfrentarte ó polígrafo , uns consellos tirados de internet sobre cómo enganar á máquina , e se o fas , non llo ensines ós demáis nin o deixes na oficina. Pode que con esto os convenzas de que se pode enganar ó ordenador pero dende logo non irá na túa axuda.
3. Se te acusan e decides que así non paga a pena seguir na empresa , non negocies á baixa a indemnización que che terían que dar.
4. Xa metidos no fregado do polígrafo , cando te entrevisten , non te esquezas de pestanexar. Seica falar de máis e quedarse encasquillado sen pestanexar é como firmar unha sentencia de culpabilidade.
5. Se na empresa se fala de mallar no ladrón , ti non te achiques e di que te ofreces para traer os estadullos da casa. Moito interés en pasar páxina é sinónimo de pouco interés en atopar ó culpable.
6. Non deixes que che comuniquen o despido nunha pizzería , porque hai moito barullo e ás veces non se entende moi ben o que se fala.
7. Como queira que o roubo foi de diñeiro , non te excuses decíndo que precisamente eso a ti é o que che sobra.
8. Pensa antes de falar.
   

Agora , cabezotas como son os desta aldea terremota , non están dispostos a deixar pasar a ocasión e van de cabeza a un xuicio que promete sentar xurisprudencia na historia do absurdo. Xa metidos no medio e postos a gastar en polígrafos , e avogados , rentabilizalo facendo dano.
A sentencia está clara " se no xuicio non sales culpable non é porque non foras ti , senon porque non o podemos demostrar" . Lóxica pura, vaia.